دین و نیاز ما به فارسی(2)
«بدون اغراق "ایرانیت" هر کس را می توان با نسبت علاقه، اشنایی و سلوک وی با زبان و ادبیات فارسی سنجید و محک و معیار او را با این گنجینه های بیبدیل دانست. در جهان امروز انچنان نسبتی استوار و پیوندی مستحکم میان هویت ایرانی- هم در حوزه هویت فردی و هم در عرصه اجتماعی – و مواریث زبان و ادبیات فارسی برقرار است که می توان گفت تار و پود هویت امروزی ایرانیان با مایه های زبان و ادبیات فارسی درآمیخته است و ادبیات فارسی شالوده هویت امروزی ایرانیان – بلکه هر فارسی دوستی – است. تا جایی که می توان گفت هر کس با فردوسی آشنا، با نظامی، عطار و سنایی همراه، با مولوی مانوس، با سعدی آسوده خاطر و با حافظ دم خور باشد، ایرانی است و هر ایرانی که جان خود را با داستان های شاهنامه صیقل دهد، با تمثیل های مولوی معرفت آموزد، در سلوک اجتماعی خویش از سخنان نغز و ضرب المثل های سعدی پیروی کند و پرواز جانش را در غزل های حافظ بیازماید، هویت ملی خویش را حفظ کرده است.»
"پژوهشنامه زبان فارسی، چالش ها و راهبردها(پژوهشکده تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام)، حسینعلی قبادی"
