علو همت در بیان و سیره علما و بزرگان

علو همت در بیان آیت الله بهاءالدینی

برکات‌ خدا زیاد است‌. در این‌ جهان‌ همه‌ چیز هست‌ و هرکس‌ به‌ حسب‌ همّت‌ خودش‌ از آن‌ استفاده‌ می‌کند. یکی‌ به‌ اقتصاد می‌رسد و می‌گوید: کار درست‌ است‌، بعضی‌ به‌ مقداری‌ معلومات‌ می‌رسند، می‌گویند: کار تمام‌ است‌ و ما از رفقا جلوتر هستیم‌. و این‌ اشتباه‌ انسان‌ است‌. اگر می‌خواهید مقایسه‌ کنید؛ با تمام‌ بشر مقایسه‌ کنید که‌ نسبت‌ به‌ آنها صفر هستید.

همّت‌ عالی‌ برای‌ انسان‌ مؤثر است‌ و انسان‌ را به‌ چیزهای‌ کم‌ و علم‌ ناچیز قانع‌ نمی‌کند و موقعیت‌ بلندی‌ در دنیا و آخرت‌ نصیب‌ او می‌شود. این‌ دنیا که‌ تمام‌ شد، تازه‌ اول‌ کار انسان‌ است‌. او را رها نمی‌کنند. انسان‌ وقتی‌ از دنیا می‌رود یا ظلمت‌ محض‌ است‌ و یا موجود نورانی‌. اگر انسان‌ نورانی‌ باشد من‌ احتمال‌ می‌دهم‌ یکی‌ از سَترهای‌ بشر در آن‌ نشئه‌ نور است‌. نور به‌ طوری‌ او را احاطه‌ می‌کند که‌ خود نور، ساتر معایب‌ او باشد. و اگر موجود ظلمانی‌ باشد، عریان‌ است‌ و خودش‌ خجالت‌ می‌کشد.

همت عالی علما در بیان آیة الله العظمی بهجت

وقتی مرحوم سید محمد فشارکی از سامرا به نجف آمدند ، مرحوم آخوند خراسانی به شاگردان خود دستور داد که در درس ایشان شرکت کنند ، و همه ی بزرگان از قبیل سید ابوالحسن اصفهانی و شیخ عبدالله لنکرانی و آقا ضیا عراقی و مرحوم آقا شیخ عبدالکریم حایری که از سامرا با ایشان بود ، و نیز مرحوم آقا شیخ محمد حسین اصفهانی و علمای دیگر نجف به درس آقا سید محمد فشارکی رفتند ، ولی همین سید محمد فشارکی که از اساتید بزرگ حوزه ی علمیه ی نجف بود ، کارش به جایی رسیده بود که وقتی به دکان نانوایی رفته بود تا نان بخرد ، نانوا به او گفته بود : حساب شما زیاد شده است ، دیگر به شما نان نمی دهیم ! تا این که طلبه ای ضامن می شود که به ایشان نان بدهند.

با این همه ابتلائات و فقر و ناداری ، از جهت روحی کاملا راحت بودند ؛ زیرا دل به جای دیگر بسته بودند و در علم و عمل همت عالی داشتند و این گونه گرفتاری ها ، آنها را از کارهای خود باز نمی داشت.

( از بیانات آیة الله العظمی بهجت)

همت مضاعف علامه حسن زاده آملی

همت مضاعف علامه حسن زاده آملی به نقل از شاگردشان استاد صمدی آملی:

باید اهل همت بود ، استاد عظیم الشأن ما ( علامه حسن زاده آملی ) می فرمود :

آن زمان که در تهران بودم ، به دلیل مشکلاتی ماهها در انباری کوچکی از پشت بام خانه ای ، با زن و فرزندانم به اجاره نشسته بودم اما در آن مدت حتی یک ساعت از درس هیئتم را تعطیل نکردم ...

در جای دیگر می فرمودند :

13 سال ، هر روز بعد از نماز صبح ( بین الطلوعین ) برای درس خدمت علامه شعرانی می رسیدم ، بعد از طلوع آفتاب هم کلاس دوم شروع می شد ، عده ای می رفتند و عده ای دیگر می آمدند ، اما من می نشستم و تا اذان ظهر ، حدود هفت ساعت خدمتشان بودم و کسب معارف می کردم ، اما باز دلم آرام نمی گرفت و به همراه ایشان به مسجد می رفتم و نماز می خواندم و دوباره تا دم خانه با ایشان می آمدم تا شاید بتوانم در راه هم کُد و رمزی از ایشان بگیرم.

بعد می فرمودند :

برای این که مبادا از صبح تا ظهر ، نیازی به رفع حاجت پیدا کنم و مبادا ناچار شوم – مثلا – به آقایم بگویم : « دستشویی منزل شما کجاست؟ » در این 13 سال نه شب شام خوردم و نه صبح صبحانه !

آیة الله بهجت و همت و تلاش مضاعف طلاب

( از بیانات آیة الله بهجت - ره - )

به طلاب توصیه می شود که از آب و هوای خوب و سالم قدردانی کنند ، و در اشتغال به تحصیل همت و اهتمام داشته باشند.

در زمان ما طلاب در هوای گرم نجف در چهار ماه ربیعین ( ربیع الاول و ربیع الثانی ) و جمادیین ( جمادی الاولی و جمادی الثانیة ) که گاهی با قلب الأسد ( چله ی گرما در فصل تابستان ) مصادف می شد و بسیار گرم بود و تعطیلی کم داشت و فقط ایام فاطمیه - علیها السلام - تعطیل می شد ، با چه شور و اشتیاق مشغول تحصیل بودند و تعطیلات تابستانی رسم نبود ! اشتغال به تحصیل در آن گرمای سوزان و با نبود امکانات و وسایل برقی خنک کننده ی هوا و آب نظیر یخچال و پنکه و کولر و ... از کرامات بود !

منبع: chaei.blogfa.com